29 Czerwiec 2014, 12:56:00
Pomysł założenia parku zrodził się w głowie Gustawa Adolfa Töpffera, który do tego celu wykorzystał wolne 35000 metrów kwadratowych leżących między sztolnią cementowni, a majątkiem Katharinenhof. W 1880 roku postawił jako wizytówkę fabryki 40 metrowy łuk wykonany standardową metodą. Po śmierci ojca w 1883 roku, Albert Eduard Töpffer postanowił z parku stworzyć arcydzieło sztuki parkowej, budując w 1888 roku na cześć ojca, sztuczną grotę, na wzór naturalnych jaskiń występujących w górach wapiennych. Od tej pory, stanowiła ona centrum parku krajobrazowego.
Albert Eduard Töpffer
11.12 1841 - 13.12.1924
Sam cel stworzenia groty to chęć zademonstrowania potencjalnym klientom swoich produktów. W 1889 roku wzniesiono cieńszy żelazobetonowy łuk usytuowany przed grotą. Później ustawiono na nich pawilon muzyczny w chińskim stylu. Łuki miały tą samą wytrzymałość, choć wykonane były przy wykorzystaniu odmiennych technologii. Jeden był zbudowany z normalnego cementu, ciężkiego i masywnego, drugi z żelbetonu. Przed wejściem do groty można było zobaczyć cienkościenne rury cementowe Nad grotą znajdował się wykafelkowany i zadaszony parkiet taneczny, gdzie pod koniec XIX wieku odbywały się festyny z muzyką i tańcami przy akompaniamencie orkiestry, która grała w chińskiej pagodzie.
Grota, na przełomie XIX i XX wieku
Za parkietem znajdował się oszklony ogród zimowy, skąd prowadziły spiralne schody do wnętrza groty. Na początku XX wieku park był dostępny dla wszystkich i był jednocześnie, wizytówką Finkenwalde, znany nie tylko jako Grota Töpffera, ale był, też świetną reklamą dla fabryki.
Grota wewnątrz.
Po 1945 roku grota przez kilka lat stała pusta, przez pewien okres przechowywano tam marmurową rzeźbę Mojżesza. Następnie Grotę zamieniono na restaurację „Disco Grota”. W 1983 roku miał miejsce remont generalny lokalu. Obiekt funkcjonował do 2007 roku. W 2009 roku, obiekt został otwarty ponownie, pełniąc funkcję gastronomiczną, otwarty, jako „Restauracja Grota”.
Przed grotą znajduje się duży głaz narzutowy z różowego granitu, na którym znajdowała się tablica wykonana z cementu imitującego marmur i przedstawiająca podobiznę Alberta Eduarda Töpffera. Po remoncie wnętrza groty w 1983 roku, usunięto już zniszczoną tablicę i na jej miejsce umieszczono nową, upamiętniającą fakt remontu groty. Nowa tablica też nie wytrzymała długo i podzieliła los poprzedniczki. Nie zachowała się do dnia dzisiejszego. Na wprost groty znajduje się duży taras z dwoma pomnikami. W platformie pomnika umieszczona była urna z prochami, żony Helmuta Töpffera - Elsy, zmarłej w 1942 roku.
Plan z 1942 roku, przedstawiający grotę i okolicę
Oba pomniki zostały ufundowane w 1912 roku na pięćdziesięciolecie powstania cementowni „Stern”, wtedy to też przebudowano ścieżkę prowadzącą do fabryki w zachowany do dnia dzisiejszego taras. W 1982 roku w miejscu niezachowanych płyt ozdobnych umieszczonych na pomnikach wstawiono, nowe z wizerunkiem gryfa oraz kobiety z dzbanem, wykonanymi przez szczecińskiego rzeźbiarza Stanisława Biżka. Przy schodach prowadzących na taras znajdowały się dwa dzbany, wykonane z cementu, zastąpione przez rzeźby wykonane z cementu. Rzeźby nie zachowały się do dnia dzisiejszego. Odnośnie samych łuków, to jeszcze na początku lat 80-tych, nad łukami, można było podziwiać chińską pagodę.
|
|
(2 Komentarze , 0 są nowe)
1
Re: Historia groty i parku Töpffera.
autor kaber
13 Lipiec 2014, 01:13:31
"W platformie pomnika umieszczona była urna z prochami, żony Helmuta Töpffera - Elsy, zmarłej w 1942 roku." bzdury, bzdury i jeszcze raz bzdury...
2
Re: Historia groty i parku Töpffera.
autor slazmi
21 Lipiec 2014, 21:41:48
Jeżeli to nieprawda, to napisz dlaczego i podeprzyj źródłem. W przeciwnym razie Twoje zdanie nie większego znaczenia.
Opcja komentarzu dla tego została wyłączona.
|
|
|
